German GP Nurburgring

Μήκος πίστας: 5.148 km
Γύροι: 60
Συνολική απόσταση: 308.863 km

Πρώτο GP: 02/08/1977
Ρεκόρ γύρου: 1:27.691 (Takuma Sato, BAR-Honda, 2004)
Ιστοσελίδα:  http://www.nuerburgring.de/

Οι πίστες του Nurburgring και του Hockenheim έχουν συμφωνήσει να εναλλάσσεται η διεξαγωγή του αγώνα μεταξύ τους ανά σεζόν και πλέον ονομάζεται Γερμανικό Γκραντ Πρι. Κατά συνέπεια, φέτος ο αγώνας έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί στο Nurburgring.

To όνομα Nurburgring ξυπνάει στη μνήμη των ακόλουθων του μηχανοκίνητου αθλητισμού την ασύλληπτη, τρομακτική και… υπερμεγέθη πίστα των 22 χιλιομέτρων (το Nordschleife), όπου έλαβαν χώρα ιστορικοί αγώνες και νίκες-θρίαμβοι των Tazio Nuvolari (1935), Juan Manuel Fangio (1957), Jackie Stewart (1968) κ.ά. Ωστόσο μετά το ατύχημα που διαδραματίστηκε εκεί κατά τη διάρκεια των δοκιμών του Grand Prix του 1976 και άφησε ανεξίτηλα εγκαύματα στον Niki Lauda, η χάραξη των 172 στροφών (!) αποτέλεσε παρελθόν για τη Formula 1, για λόγους ασφαλείας. Το 1982 ξεκίνησαν οι εργασίες στο «καινούριο Nurburgring, μια προέκταση της ιστορικής πίστας. Το 1984 η καινούρια πίστα ολοκληρώθηκε και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς διεξήχθη εκεί o πρώτος αγώνας Formula 1, υπό την ονομασία Ευρωπαϊκό Grand Prix, ενώ το 1985 το καινούριο Nurburgring φιλοξένησε για μοναδική φορά στην ιστορία του το Γερμανικό Grand Prix. Έπειτα, το Nurburgring, θύμα διαφωνιών μεταξύ των διοργανωτών αλλά και της χαμηλής δημοτικότητάς του, καθώς συγκρινόταν πάντοτε με το ιστορικό Nordschleife, εξαφανίστηκε από το χάρτη της Formula 1. Μόνο η άνοδος της καριέρας του Michael Schumacher ο οποίος κατάγεται από το Kerpen, ένα χωριό κοντά στα βουνά του Eifel της Γερμανίας, κατάφερε να επαναφέρει το Grand Prix το 1995 και πάλι υπό την ονομασία «Ευρωπαϊκό Grand Prix». Ο άστατος καιρός που αποτελεί σύνηθες φαινόμενο στην περιοχή αυτή συνέβαλε έτσι ώστε η επιστροφή της πίστας στο καλαντάρι να συνοδευτεί από έναν εντυπωσιακό αγώνα με τελικό νικητή τον Schumacher. To 1997 και το 1998 o αγώνας που διεξήχθη στην πίστα του Nurburgring βαφτίστηκε Grand Prix Λουξεμβούργου για να αποφευχθούν διαμαρτυρίες ότι η Γερμανία μονοπωλεί το Ευρωπαϊκό Grand Prix το οποίο το 1997 διεξήχθη στην πίστα της Jerez στην Ισπανία και προσέφερε ένα δραματικό φινάλε για εκείνη τη σεζόν. Το 1999 ωστόσο, το Nurburgring φιλοξένησε και πάλι το Ευρωπαϊκό Grand Prix και οι μεταβαλλόμενες συνθήκες προσέφεραν έναν ακόμη επεισοδιακό αγώνα, με έναν απρόσμενο νικητή: τον Johnny Herbert, στο τιμόνι της Stewart, της ομάδας που πλέον ονομάζεται Red Bull, στη μοναδική νίκη που σημείωσε η εν λόγω ομάδα ανά τις διάφορες… μετεμψυχώσεις της. Το 2002, η χάραξη της πίστας υπέστη σημαντικές διαφοροποιήσεις. Ο Herman Tilke σχεδίασε ένα καινούριο σύμπλεγμα στροφών μετά την ευθεία εκκίνησης/τερματισμού για να διευκολυνθούν τα προσπεράσματα. To 2005, η πίστα μας χάρισε ακόμη έναν αξιομνημόνευτο αγώνα ο οποίος κρίθηκε στον τελευταίο του γύρο, όταν η εμπρός ανάρτηση της McLaren του Kimi Raikkonen κατέρρευσε λόγω των εκτεταμένων κραδασμών που παρήγαγε ένα παραμορφωμένο από βίαιο φρενάρισμα ελαστικό, χαρίζοντας τη νίκη στον Fernando Alonso.

Το Nurburgring θεωρείται μια πλήρης πίστα, αφού προσφέρει όλα τα είδη στροφών: γρήγορες, αργές και chicane με εξαιρετικά υψηλά kerb να αποτελούν μέρος της αγωνιστικής γραμμής. Ωστόσο, λόγω της απουσίας μεγάλων ευθειών, οι ομάδες επιλέγουν να ρυθμίζουν τις αεροτομές των μονοθεσίων τους έτσι ώστε να παράγουν υψηλές τιμές κάθετης δύναμης. Οι κινητήρες, λόγω του αυξημένου υψομέτρου (500 περίπου μέτρα επάνω από το επίπεδο της θάλασσας) το οποίο συνεπάγεται με μικρότερη πυκνότητα αέρα χάνουν περίπου 5% της απόδοσής τους, ωστόσο το γεγονός αυτό σημαίνει ότι οι κινητήρες δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα σκληρή εργασία κατά τη διάρκεια του τριημέρου. Λόγω των μεταβαλλόμενων καιρικών συνθηκών, η επιλογή ελαστικών είναι ιδιαίτερα κρίσιμη εδώ, όχι τόσο ως προς τον τομέα μαλακής ή σκληρής γόμας, αλλά ως προς το θερμοκρασιακό παράθυρο λειτουργίας τους.

Πάμε βολτα στην Πίστα..

5,148 km, δύο μεγάλες ευθείες, 15 στροφές (9 δεξιές, 6 αριστερές). Αυτό είναι το νέο Nürburgring.

Ο γύρος ξεκινά με την ευθεία εκκίνησης, που κατηφορίζει λίγο πριν τα έντονα φρένα της δεξιάς 1ης στροφής. Από τελικές ταχύτητες λίγο πάνω από τα 300 km/h (ανάλογα με τη ρύθμιση των σχέσεων του κιβωτίου, τις επιλογές αεροδυναμικής και τις δυνατότητες μονοθεσίου και κινητήρα) πέφτουμε στα 80 km/h, συνήθως κατεβάζοντας και σε 1η σχέση. Κλασικό σημείο για προσπέρασμα, με δυνατότητα αλλαγής γραμμής στην έξοδο, όπου το πλάτος της πίστας αυξάνει. Το νέο κομμάτι (Mercedes Arena) περιλαμβάνει δύο αριστερές στροφές (στροφή 2, στροφή 3), που ενώνονται με ένα μικρό κομμάτι ευθείας. Ισορροπία στο όριο μεταξύ φρένων και γκαζιού, για να υπάρχει καλή έξοδος από τη Στροφή 4. Χρησιμοποιούνται αρκετά τα κερμπς μέσα κι έξω, για μέγιστη ταχύτητα εξόδου. Το τσίμπημα στα φρένα και η επιλογή γραμμής εισόδου είναι κρίσιμα για το σύμπλεγμα στροφών 5 κι 6 (Ford Kurve). Κατηφορικό chicane, που δείχνει οδηγική ικανότητα, και απαιτεί καλή αίσθηση ισορροπίας στην αλλαγή κατεύθυνσης. Στην έξοδο είναι σημαντική η σταθερότητα, με λίγο κερμπ, γιατί μέχρι το πέταλο της Στροφής 7 (Dunlop) πρέπει να επιτευθεί η καλύτερη τελική. Στη Dunlop πολλοί οδηγοί πλέον προτιμούν την επιλογή του διπλού apex, μεταφέροντας όση ταχύτητα μπορούν στην είσοδο κι επιστρέφοντας στη γραμμή για την έξοδο. Άλλοι προτιμούν μια συμβατική γραμμή, εκμεταλλευόμενοι την κλίση της στροφής και την πρόσφυση στην εσωτερική για όσο μπορούν. Το σημείο που πατιέται το γκάζι ξανά είναι κρίσιμο, καθώς είναι εύκολη η υπερβολή στην έξοδο ή η αχρείαστη συγκράτηση.

Ανεβαίνοντας καταλήγουμε στο εντυπωσιακό Schumacher S, που οδηγείται με τέρμα γκάζι (αν η είσοδος και η κλίση του τιμονιού είναι σωστή) σε 6η σχέση και 260+ km/h. Όταν ισιώνει το κύρτωμα της πίστας έρχεται η απλή αλλά υπέροχη Στροφή 10, που οδηγείται πάντα σε συνδυασμό με το τί θέλει να κάνει πιλότος στη Στροφή 11. Αρκετοί πιλότοι επιλέγουν να βγαίνουν αρκετά έξω στην 10 και μετά να πηγαίνουν διαγώνια γρήγορα για να τοποθετηθούν στην αντίρροπη 11, ενώ άλλοι συμβιβάζουν τις δύο γραμμές. Στο σημείο αυτό, πάντως, η εξωτερική κάμερα δείχνει σε τί "φάση" βρίσκεται ο πιλότος και ο γύρος, αφού είναι εμφανής η παρουσία ή απουσία της έντασης από το μονοθέσιο και συχνά έχουμε εντυπωσιακά γλιστρήματα και διορθώσεις. Κατηφορίζουμε για τη μεγάλη πίσω ευθεία, που στη μέση έχει την ανοιχτή καμπή 12. Τα έντονα φρένα και το κάρφωμα της γραμμής για το Veedol (NGK) Chicane (Στροφή 13, 14) ξεχωρίζουν τους πιλότους και προσφέρουν σημείο για προσπέρασμα. Η γρήγορη στροφή 12 λίγο πριν δεν αποτελεί κάποιο ιδιαίτερο εμπόδιο, όμως προσφέρει δυνατότητες στους οδηγούς να τη "χρησιμοποιήσουν" για να ετοιμάσουν την επίθεση ή την άμυνα λίγο πριν το Veedol Chicane. Το chicane οδηγείται με 2η ταχύτητα στα 95 km/h και η έξοδος προκαλεί εύκολα διαταραχές στην πορεία του μονοθέσιου, λόγω του οριακού περάσματος από τα κερμπς και της ανάγκης για γρήγορη επάνοδο στο γκάζι για το μικρό διάστημα πριν την τελευταία, Στροφή 15 (Coca Cola). Η Coca Cola απαιτεί πιστότητα στην εσωτερική, για εκμετάλλευση της καλής πρόσφυσης και απόλυτη σταθερότητα στην έξοδο, καθώς είναι εύκολη η αποσταθεροποίηση και απώλεια ταχύτητας πριν τη μεγάλη ευθεία τερματισμού.

Το Nürburgring θέλει... τα πάντα. Από πλευράς κινητήρα είναι σημαντικότερη ίσως η "οδηγισιμότητα" από την καθαρή δύναμη, καθώς οι πιλότοι θέλουν ομαλή εφαρμογή της δύναμης σε όλο το φάσμα των στροφών. Η χαρτογράφηση κινητήρα και οι κατάλληλες σχέσεις στο κιβώτιο είναι κρίσιμα στοιχεία, καθώς είναι συχνές οι περιπτώσεις που ένα κατέβασμα σχέσης οδηγεί σε "κλώτσημα" του μονοθεσίου ή το ανέβασμα δεν δίνει την απαραίτητη ροπή για επιτάχυνση. Η ισορροπία αυτή θέλει κάποιους κύκλους "εξόδου στην πίστα κι επιστροφής στα pits" για να επιτευχθεί. Η πίστα δεν είναι ιδιαίτερα σκληρή στα ελαστικά, όμως ένα ανισόρροπο setup μεταξύ εμπρός και πίσω μέρους μπορεί να τα καταστρέψει. Συνήθως οι πιλότοι θέλουν ένα σαφές εμπρός μέρος, όμως δεν επιμένουν πολύ στην εμπρός πτέρυγα, καθώς η υπεστροφή αποδεικνύεται καταστροφική στην πορεία του αγώνα, με μονοθέσια να καταλήγουν εκτός ελέγχου στις γρήγορες στροφές. Επιλέγεται συχνά μια ουδέτερη προσέγγιση, που συνδυάζεται με οδηγικά τεχνάσματα (άφημα γκαζιού, εκμετάλλευση κλίσεων πίστας κτλ) ώστε να υπάρχει το απαραίτητο στρίψιμο στην είσοδο χωρίς να υπάρχει επικίνδυνο στήσιμο για το πίσω μέρος. Από την άλλη, ένα πολύ ασαφές εμπρός μέρος σε καθιστά ασφαλή, αλλά πολύ αργό. Γενικά χρησιμοποιούνται μεγάλες κλίσεις στις πτέρυγες, σε ένα setup παρόμοιο με του Silverstone, όμως είναι εξαιρετικά σημαντική και η μηχανική πρόσφυση, μέσω του στησίματος των αναρτήσεων, αφού οι αργές στροφές δεν είναι θέμα αεροδυναμικής απόδοσης.

Οι οδηγοί καλούνται να είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι, καθώς οι στροφές είναι οδηγικά αλληλοεξαρτώμενες και δεν είναι αποδοτικό να οδηγούνται "μία προς μία". Ένας καλός γύρος στο Nürburgring είναι πάντα θεαματικός και ο αποφασισμένος πιλότος μπορεί να κάνει τη διαφορά.

German Grand Prix - Previous winners

Year	Track	Winner	Team	Engine
2010	Hockenheim	Fernando Alonso	Ferrari	Ferrari
2009	Nurburgring	Mark Webber	Red Bull	Renault
2008	Hockenheim	Lewis Hamilton	McLaren	Mercedes
2006	Hockenheim	Michael Schumacher	Ferrari	Ferrari
2005	Hockenheim	Fernando Alonso	Renault	Renault
2004	Hockenheim	Michael Schumacher	Ferrari	Ferrari
2003	Hockenheim	Juan Pablo Montoya	Williams	BMW
2002	Hockenheim	Michael Schumacher	Ferrari	Ferrari
2001	Hockenheim	Ralf Schumacher	Williams	BMW
2000	Hockenheim	Rubens Barrichello	Ferrari	Ferrari
1999	Hockenheim	Eddie Irvine	Ferrari	Ferrari
1998	Hockenheim	Mika Häkkinen	McLaren	Mercedes
1997	Hockenheim	Gerhard Berger	Benetton	Renault
1996	Hockenheim	Damon Hill	Williams	Renault
1995	Hockenheim	Michael Schumacher	Benetton	Renault
1994	Hockenheim	Gerhard Berger	Ferrari	Ferrari
1993	Hockenheim	Alain Prost	Williams	Renault
1992	Hockenheim	Nigel Mansell	Williams	Renault
1991	Hockenheim	Nigel Mansell	Williams	Renault
1990	Hockenheim	Ayrton Senna	McLaren	Ferrari
1989	Hockenheim	Ayrton Senna	McLaren	Honda
1988	Hockenheim	Ayrton Senna	McLaren	Honda
1987	Hockenheim	Nelson Piquet	Williams	Honda
1986	Hockenheim	Nelson Piquet	Williams	Honda
1985	Nurburgring	Michele Alboreto	Ferrari	Ferrari
1984	Hockenheim	Alain Prost	McLaren	TAG
1983	Hockenheim	René Arnoux	Ferrari	Ferrari
1982	Hockenheim	Patrick Tambay	Ferrari	Ferrari
1981	Hockenheim	Nelson Piquet	Brabham	Ford
1980	Hockenheim	Jacques Laffite	Ligier	Ford
1979	Hockenheim	Alan Jones	Williams	Ford
1978	Hockenheim	Mario Andretti	Lotus	Ford
1977	Hockenheim	Niki Lauda	Ferrari	Ferrari
1976	Nurburgring	James Hunt	McLaren	Ford
1975	Nurburgring	Carlos Reutemann	Brabham	Ford
1974	Nurburgring	Clay Regazzoni	Ferrari	Ferrari
1973	Nurburgring	Jackie Stewart	Tyrrell	Ford
1972	Nurburgring	Jacky Ickx	Ferrari	Ferrari
1971	Nurburgring	Jackie Stewart	Tyrrell	Ford
1970	Nurburgring	Jochen Rindt	Lotus	Ford
1969	Nurburgring	Jacky Ickx	Brabham	Ford
1968	Nurburgring	Jackie Stewart	Matra	Ford
1967	Nurburgring	Denny Hulme	Brabham	Repco
1966	Nurburgring	Jack Brabham	Brabham	Repco
1965	Nurburgring	Jim Clark	Lotus	Climax
1964	Nurburgring	John Surtees	Ferrari	Ferrari
1963	Nurburgring	John Surtees	Ferrari	Ferrari
1962	Nurburgring	Graham Hill	BRM	BRM
1961	Nurburgring	Stirling Moss	Lotus	Climax
1959	AVUS	Tony Brooks	Ferrari	Ferrari
1958	Nurburgring	Tony Brooks	Vanwall	Vanwall
1957	Nurburgring	Juan Manuel Fangio	Maserati	Maserati
1956	Nurburgring	Juan Manuel Fangio	Ferrari	Ferrari
1954	Nurburgring	Juan Manuel Fangio	Mercedes	Mercedes
1953	Nurburgring	Giuseppe Farina	Ferrari	Ferrari
1952	Nurburgring	Alberto Ascari	Ferrari	Ferrari
1951	Nurburgring	Alberto Ascari	Ferrari	Ferrari

Related Posts :

Speed 982

Share This

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

...