Μήκος πίστας: 5.451 μ.
Γύροι: 56
Συνολική απόσταση: 305,066 χλμ.
Ρεκόρ γύρου (σε αγώνα): 1:32.238 (Michael Schumacher, Ferrari, 2004)
Iστοσελίδα: www.icsh.sh.cn
Γύροι: 56
Συνολική απόσταση: 305,066 χλμ.
Ρεκόρ γύρου (σε αγώνα): 1:32.238 (Michael Schumacher, Ferrari, 2004)
Iστοσελίδα: www.icsh.sh.cn
TAYTOTHTA
H προσθήκη του Grand Prix της Κίνας στο καλαντάρι του πρωταθλήματος έγινε το 2004 και χαρακτηρίζεται από πολλούς ως η μεγαλύτερη διαφημιστική κίνηση που έκανε ποτέ η Formula 1, καθώς η ασιατική χώρα αποτελεί την πολυπληθέστερη του πλανήτη με 1,5 δισεκατομμύριο κατοίκους! Η Κίνα ήθελε να φιλοξενήσει ένα Grand Prix από το 1992, όταν και ανακοινώθηκαν τα σχέδια κατασκευής μιας πίστας στο Zhuhai. Η πίστα ήταν έτοιμη το 1996, αλλά προβλήματα υποδομής και το σχέδιο εντέλει ναυάγησε, μέχρι το 2001 όταν και η πόλη της Σαγκάη χρηματοδότησε την κατασκευή της πίστας και η πόλη υπέγραψε συμβόλαιο διοργάνωσης του Κινέζικου Grand Prix από το 2004 μέχρι το 2010.
Η πίστα της Σανγκάη έχει σχεδιαστεί από το συνήθη ύποπτο, Herman Tilke (ο οποίος έχει σχεδιάσει την πίστα του Μπαχρέιν, της Μαλαισίας, της Τουρκίας και τις αλλαγές στο Hockenheim) και η χάραξή της βασίζεται στο Κινέζικο ιδεόγραμμα ‘Shang’ το οποίο σημαίνει ‘ψηλά’ ή ‘επάνω’. Η κατασκευή της κόστισε 400 εκατομμύρια δολάρια και πήρε 18 μήνες να ολοκληρωθεί, με τους εργάτες να παλεύουν με το ελώδες έδαφος και να μετακινώντας πάνω από 2 εκατομμύρια κυβικά μέτρα γης και τοποθετώντας 40.000 πασσάλους (μήκους 40-80 μέτρων) θεμελίων. Η αρχιτεκτονική της είναι εκθαμβωτική προσπαθώντας να μιμηθεί τα παραδοσιακά κτίσματα της χώρας, ενώ οι κερκίδες μπορούν να φιλοξενήσουν 200.000 θεατές. Μάλιστα η μεγαλύτερη εξ’ αυτών (η οποία μπορεί να φιλοξενήσει 29.000 θεατές) παρέχει ορατότητα στο 80% της πίστας! Η χάραξή της είναι ένα σύμπλεγμα αχανών ευθειών (η μεγαλύτερη βρίσκεται μεταξύ των στροφών 13-14 και έχει μήκος 1,3 χλμ.) και αργών στροφών (7 αριστερές και 7 δεξιές) με πιο τεχνική την 13η η οποία παρουσιάζει δυο κορυφές και οδηγεί στη μεγαλύτερη ευθεία της πίστας (μήκους 1,3 χλμ.), καθιστώντας απαραίτητη την καλή έξοδο από αυτήν για την επίτευξη της υψηλότερης δυνατής τελικής ταχύτητας. Ο συνδυασμός αυτός μαζί με το εκτεταμένο πλάτος της προσφέρουν αρκετές ευκαιρίες προσπεράσματος. Οι πιλότοι αρέσκονται περισσότερο στην πρόκληση που κρύβουν οι στροφές 7 και 8 στις οποίες οι ταχύτητα φτάνει τα 250-265 χλμ. και το πόδι τους παραμένει κολλημένο στο γκάζι καθ’ όλη τη διάρκειά τους εκτός από τη στιγμή που διανύουν την κορυφή της δεύτερης.
Σε γενικές γραμμές, η πίστα της Shanghai είναι μια πίστα μέσων φθορών και ρυθμίσεων όσον αφορά τα φρένα, τα ελαστικά και την αεροδυναμική. Ωστόσο παρουσιάζει δυο πολύ ιδιαίτερες στροφές (1, 13) οι οποίες την κάνουν να διαφέρει από τις υπόλοιπες και απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο στησίματος των μονοθεσίων. Οι δυο αυτές στροφές ασκούν ιδιαίτερα ασυνήθιστες πλευρικές και επιμήκεις φορτίσεις στο εμπρός αριστερό ελαστικό, ενώ αυτά του πίσω άξονα καταπονούνται ιδιαίτερα από τις επιταχύνσεις κατά την έξοδο από τις πολυάριθμες αργές στροφές. Η πρώτη στροφή, ασκεί την υψηλότερη φόρτιση στο τιμόνι από οποιαδήποτε άλλη στο Πρωτάθλημα λόγω της υψηλής ταχύτητας με την οποία τη διανύουν οι πιλότοι ενώ ταυτόχρονα φρενάρουν. Επίσης η ρύθμιση του αεροδυναμικού ζυγίσματος είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Φέτος, η ευστάθεια στις στροφές μάλλον θα συμβιβαστεί για χάρη των υψηλότερων τελικών ταχυτήτων, οι οποίες είναι κρίσιμες για την υπεράσπιση της θέσης κατά τη διάρκεια μιας μονομαχίας στον αγώνα. Ωστόσο, η ρύθμιση των αεροτομών σε κλίση που παράγει χαμηλότερα φορτία αρνητικής άνωσης δεν ισοδυναμεί πάντοτε με υψηλότερες ταχύτητες! Και αυτό συμβαίνει διότι στη μεγάλη (πίσω) ευθεία, οδηγεί η στροφή 13, στην οποία αν το μονοθέσιο δεν παράγει την απαραίτητη αεροδυναμική πρόσφυση, ο πιλότος δε μπορεί να εξέλθει από αυτή με υψηλή ταχύτητα, με αποτέλεσμα φυσικά, στο τέλος της ευθείας να υστερεί και πάλι σε τελική ταχύτητα. Όσον αφορά το μηχανικό στήσιμο, το μονοθέσιο πρέπει να είναι σταθερό κατά τα μακρά φρεναρίσματα καθώς και κατά τις περιόδους όπου ο πιλότος έχει μερικώς ανοιχτό το γκάζι.
Η πίστα της Σανγκάη έχει σχεδιαστεί από το συνήθη ύποπτο, Herman Tilke (ο οποίος έχει σχεδιάσει την πίστα του Μπαχρέιν, της Μαλαισίας, της Τουρκίας και τις αλλαγές στο Hockenheim) και η χάραξή της βασίζεται στο Κινέζικο ιδεόγραμμα ‘Shang’ το οποίο σημαίνει ‘ψηλά’ ή ‘επάνω’. Η κατασκευή της κόστισε 400 εκατομμύρια δολάρια και πήρε 18 μήνες να ολοκληρωθεί, με τους εργάτες να παλεύουν με το ελώδες έδαφος και να μετακινώντας πάνω από 2 εκατομμύρια κυβικά μέτρα γης και τοποθετώντας 40.000 πασσάλους (μήκους 40-80 μέτρων) θεμελίων. Η αρχιτεκτονική της είναι εκθαμβωτική προσπαθώντας να μιμηθεί τα παραδοσιακά κτίσματα της χώρας, ενώ οι κερκίδες μπορούν να φιλοξενήσουν 200.000 θεατές. Μάλιστα η μεγαλύτερη εξ’ αυτών (η οποία μπορεί να φιλοξενήσει 29.000 θεατές) παρέχει ορατότητα στο 80% της πίστας! Η χάραξή της είναι ένα σύμπλεγμα αχανών ευθειών (η μεγαλύτερη βρίσκεται μεταξύ των στροφών 13-14 και έχει μήκος 1,3 χλμ.) και αργών στροφών (7 αριστερές και 7 δεξιές) με πιο τεχνική την 13η η οποία παρουσιάζει δυο κορυφές και οδηγεί στη μεγαλύτερη ευθεία της πίστας (μήκους 1,3 χλμ.), καθιστώντας απαραίτητη την καλή έξοδο από αυτήν για την επίτευξη της υψηλότερης δυνατής τελικής ταχύτητας. Ο συνδυασμός αυτός μαζί με το εκτεταμένο πλάτος της προσφέρουν αρκετές ευκαιρίες προσπεράσματος. Οι πιλότοι αρέσκονται περισσότερο στην πρόκληση που κρύβουν οι στροφές 7 και 8 στις οποίες οι ταχύτητα φτάνει τα 250-265 χλμ. και το πόδι τους παραμένει κολλημένο στο γκάζι καθ’ όλη τη διάρκειά τους εκτός από τη στιγμή που διανύουν την κορυφή της δεύτερης.
Σε γενικές γραμμές, η πίστα της Shanghai είναι μια πίστα μέσων φθορών και ρυθμίσεων όσον αφορά τα φρένα, τα ελαστικά και την αεροδυναμική. Ωστόσο παρουσιάζει δυο πολύ ιδιαίτερες στροφές (1, 13) οι οποίες την κάνουν να διαφέρει από τις υπόλοιπες και απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο στησίματος των μονοθεσίων. Οι δυο αυτές στροφές ασκούν ιδιαίτερα ασυνήθιστες πλευρικές και επιμήκεις φορτίσεις στο εμπρός αριστερό ελαστικό, ενώ αυτά του πίσω άξονα καταπονούνται ιδιαίτερα από τις επιταχύνσεις κατά την έξοδο από τις πολυάριθμες αργές στροφές. Η πρώτη στροφή, ασκεί την υψηλότερη φόρτιση στο τιμόνι από οποιαδήποτε άλλη στο Πρωτάθλημα λόγω της υψηλής ταχύτητας με την οποία τη διανύουν οι πιλότοι ενώ ταυτόχρονα φρενάρουν. Επίσης η ρύθμιση του αεροδυναμικού ζυγίσματος είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Φέτος, η ευστάθεια στις στροφές μάλλον θα συμβιβαστεί για χάρη των υψηλότερων τελικών ταχυτήτων, οι οποίες είναι κρίσιμες για την υπεράσπιση της θέσης κατά τη διάρκεια μιας μονομαχίας στον αγώνα. Ωστόσο, η ρύθμιση των αεροτομών σε κλίση που παράγει χαμηλότερα φορτία αρνητικής άνωσης δεν ισοδυναμεί πάντοτε με υψηλότερες ταχύτητες! Και αυτό συμβαίνει διότι στη μεγάλη (πίσω) ευθεία, οδηγεί η στροφή 13, στην οποία αν το μονοθέσιο δεν παράγει την απαραίτητη αεροδυναμική πρόσφυση, ο πιλότος δε μπορεί να εξέλθει από αυτή με υψηλή ταχύτητα, με αποτέλεσμα φυσικά, στο τέλος της ευθείας να υστερεί και πάλι σε τελική ταχύτητα. Όσον αφορά το μηχανικό στήσιμο, το μονοθέσιο πρέπει να είναι σταθερό κατά τα μακρά φρεναρίσματα καθώς και κατά τις περιόδους όπου ο πιλότος έχει μερικώς ανοιχτό το γκάζι.
| Year | Track | Winner | Team | Engine |
|---|---|---|---|---|
| 2011 | Shanghai | Lwis Hamilton | McLaren | Mercedes |
| 2010 | Shanghai | Jenson Button | McLaren | Mercedes |
| 2009 | Shanghai | Sebastian Vettel | Red Bull | Renault |
| 2008 | Shanghai | Lewis Hamilton | McLaren | Mercedes |
| 2007 | Shanghai | Kimi Räikkönen | Ferrari | Ferrari |
| 2006 | Shanghai | Michael Schumacher | Ferrari | Ferrari |
| 2005 | Shanghai | Fernando Alonso | Renault | Renault |
| 2004 | Shanghai | Rubens Barrichello | Ferrari | Ferrari |
Share This
...
.png "English"){kind=small}
