Η καριέρα του ανά σεζόν:
Σεζόν | Μονοθέσιο | Θέση | Βαθμοί | Νίκες | Poles | 2001 | Sauber-Petronas C20 | 10η | 9 | - | - | 2002 | McLaren-Mercedes MP4-17 | 6η | 24 | - | - | 2003 | McLaren-Mercedes MP4-17D | 2η | 91 | 1 | 2 | 2004 | McLaren-Mercedes MP4-19 McLaren-Mercedes MP4-19B | 7η | 45 | 1 | 1 | 2005 | McLaren-Mercedes MP4-20 | 2η | 112 | 7 | 5 | 2006 | McLaren-Mercedes MP4-21 | 5η | 65 | - | 3 | 2007 | Ferrari F2007 | 1η | 110 | 6 | 3 | 2008 | Ferrari F2008 | 3η | 75 | 2 | 2 | 2009 | Ferrari F60 | 6η | 48 | 1 | - | Η πορεία του Ράικονεν στην F1:
2009 Τα αποτελέσματα συνεχίζουν να μην έρχονται και αυτό οδηγεί αρκετούς να τον κατηγορήσουν για αδιαφορία, αλλά επιστρέφει στο βάθρο με μια τρίτη θέση στο Μονακό. Ακολουθεί μια δεύτερη θέση στην Ουγγαρία και η μοναδική νίκη της Ferrari για το 2009 στο Βέλγιο. Στο τέλος της σεζόν η απόδοσή του πέφτει, καθώς η ομάδα του παγώνει την εξέλιξη της F60. Χάνει τη θέση του από τον Φερνάντο Αλόνσο για το 2010 και καταφεύγει στο WRC. 2008 Ξεκινάει τη σεζόν με δύο νίκες, αλλά στη συνέχεια η απόδοσή του πέφτει κατακόρυφα, ειδικά στις κατατακτήριες δοκιμές. Το τέλος της σεζόν τον βρίσκει να παίζει υποστηρικτικό ρόλο στον team mate του, Φελίπε Μάσα, αν και ισοφαρίζει το ρεκόρ των περισσότερων ταχύτερων γύρων σε μία χρονιά με 10. Ανανεώνει για δύο ακόμα χρόνια με την Ferrari. 2007 Κερδίζει τον πρώτο του αγώνα με την Ferrari, αλλά και ακόμα πέντε κούρσες για να στεφθεί για πρώτη φορά παγκόσμιος πρωταθλητής, πραγματοποιώντας ένα μνημειώδες comeback στα δύο τελευταία GP της σεζόν. 2006 Η τελευταία του σεζόν με την McLaren δεν συνοδεύεται από κάποια νίκη, καθώς το μονοθέσιό του υστερεί σε απόδοση σε σχέση με τις Renault και Ferrari. Παρόλα αυτά καταφέρνει να βαθμολογηθεί σε κάθε αγώνα που τερματίζει, και παίρνει την πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Υπογράφει στην Ferrari για το 2007. 2005 Μετράει πέντε poles, επτά νίκες και πέντε βάθρα, ωστόσο αρκείται στην δεύτερη θέση του πρωταθλήματος χτυπημένος από πολλά μηχανικά προβλήματα. Η σπουδαιότερη νίκη του έρχεται στην Σουζούκα, μια κούρσα την οποία ξεκίνησε από την 17η θέση του grid. 2004 Τα πολλά προβλήματα αξιοπιστίας τον βγάζουν εκτός διεκδίκησης του τίτλου από πολύ νωρίς. Παρόλα αυτά φτάνει στην κατάκτηση της pole position στο Σίλβερστοουν και πανηγυρίζει μια σπουδαία νίκη στο βελγικό GP μπροστά από την Ferrrari του Σουμάχερ. 2003 Κερδίζει τον πρώτο του αγώνα στην Μαλαισία και ανεβαίνει συνολικά 10 φορές στο βάθρο. Αποτελεί τον πιο δυνατό αντίπαλο του Μίκαελ Σουμάχερ για τον τίτλο. Τελικά τερματίζει δεύτερος στο πρωτάθλημα, μόλις δύο βαθμούς πίσω από τον γερμανό. 2002 Μετακινείται στην McLaren, με την οποία πανηγυρίζει μία δεύτερη και τρεις τρίτες θέσεις. 2001 Δημιουργεί αίσθηση στο ντεμπούτο του με την Sauber. Με εννιά βαθμούς τερματίζει 10ος στο πρωτάθλημα οδηγών, με συχνή παρουσία στην πρώτη 10άδα των κατατακτήριων δοκιμών.
|