Μήκος πίστας: 4,574 χλμ
Γύροι: 67
Συνολική απόσταση: 306,458
Ρεκόρ γύρου: 1:13.780 (Kimi Raikkonen, McLaren-Mercedes, 2004)
Ιστοσελίδα: www.hockenheimring.com
TAYTOTHTAΓύροι: 67
Συνολική απόσταση: 306,458
Ρεκόρ γύρου: 1:13.780 (Kimi Raikkonen, McLaren-Mercedes, 2004)
Ιστοσελίδα: www.hockenheimring.com
To Ηockenheim κατασκευάστηκε το 1939 ως πίστα δοκιμών από τη Mercedes-Benz. Επρόκειτο για μια οβάλ πίστα 7,7 χλμ, ωστόσο η κατασκευή της σταμάτησε πριν καν ξεκινήσει λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τον πόλεμο, το Nurburgring συγκέντρωνε όλα τα βλέμματα και το Hockenheim χρησιμοποιούταν σπανίως. Το 1960, μετά την οικονομική άνθηση της Γερμανίας, ξεκίνησε η κατασκευή μιας autobahn (εθνικής οδού) η οποία θα πέρναγε μέσα από την πίστα. Η κυβέρνηση αποζημίωσε την ομώνυμη πόλη στην οποία άνηκε η πίστα και τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθεί το σύγχρονο Hockenheim, με το αργό κομμάτι του σταδίου, το οποίο σχεδίασε ο Ολλανδός John Hugenholz. Το 1966 το Hockenheim φιλοξένησε αγώνες, ωστόσο το 1968 έγινε γνωστό ως ο τόπος όπου έχασε τη ζωή του το μεγαλύτερο ταλέντο εκείνης της δεκαετίας, ο Jim Clark σε έναν αγώνα Formula 2… To 1970 η πίστα φιλοξένησε το πρώτο της Γερμανικό Grand Prix, καθώς το Nurburgring κρίθηκε ότι δεν παρείχε την κατάλληλη ασφάλεια, αλλά μόλις πραγματοποιήθηκαν οι απαιτούμενες αλλαγές στο τιτάνιο σιρκουί, ο αγώνας επέστρεψε εκεί. Το 1976 ο Niki Lauda υπέστη το ατύχημα που άφησε τα ανεξίτηλα σημάδια στο πρόσωπό του στο Nurburgring και έτσι αποφασίστηκε ο αγώνας να μεταφερθεί μια και καλή στο Hockenheim. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρξαν τραγωδίες και σε αυτή την πίστα… Το 1980 ο Patrick Depailler έχασε εκεί τη ζωή του, ενώ ο Didier Pironi είχε δυο χρόνια αργότερα το ατύχημα που τερμάτισε την καριέρα του και παραλίγο να του στοιχίσει τα πόδια του… Το 2002, η χάραξη της πίστας υπέστη ένα… λίφτινγκ. Μέχρι τότε αποτελούσε μια από τις πιο γρήγορες πίστες του καλανταριού αφού τα 6,8 της χλμ. περιλάμβαναν δυο τεράστιες ευθείες. Ωστόσο, για λόγους ασφαλείας το μήκος της πίστας μειώθηκε και δημιουργήθηκε (από τον Herman Tilke) μια φουρκέτα στο τέλος της πίσω ευθείας η οποία προσφέρεται για προσπεράσματα.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι ιδανικές ρυθμίσεις στις αεροτομές των μονοθεσίων για το Hockenheim θα παρήγαγαν μέσες τιμές κάθετης δύναμης. Ωστόσο, λόγω της μεγάλης ευθείας πριν τη φουρκέτα η οποία αποτελεί το καλύτερο σημείο για προσπεράσματα, οι ομάδες επιλέγουν χαμηλομεσαία παραγωγή κάθετης δύναμης, έτσι ώστε οι πιλότοι να μπορούν να υπερασπιστούν τη θέση τους στο τέλος της ευθείας, ή να επιτεθούν σε αντιπάλους τους. Οι αναρτήσεις έχουν σχετικά μαλακές ρυθμίσεις με τον εμπρός άξονα πιο σκληρό προς βελτίωση της σταθερότητας στο φρενάρισμα και κατά την επιτάχυνση. Αν και η πίστα πλέον δεν είναι τόσο απαιτητική όσο η παλιά χάραξη από τους κινητήρες, παραμένει δύσκολη για αυτούς, αφού εκτός από καλή ιπποδύναμη, απαιτείται και σωστή ροπή στην έξοδο από τις αργές στροφές. Η υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στο Hockenheim τις ημέρες του αγώνα καθώς και η υψηλή υγρασία, κάνουν τους κινητήρες να αποδίδουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους σε υψηλότερες στροφές. Η αυξημένη ζέστη επηρεάζει και τα ελαστικά τα οποία έχουν αρκετά δύσκολο έργο (ιδίως στον πίσω άξονα), το οποίο δεν διευκολύνεται από το γεγονός ότι η πίσω ευθεία είναι στην ουσία μια καμπή, προσθέτοντας έτσι και πλευρικές πιέσεις στο ελαστικό για μεγάλο χρονικό διάστημα…
Share This
...
.png "English"){kind=small}
